Squid Game'in 2. sezonunda bir şey fark ettim ki, pek çok insan, çocuk oyunu zannettikleri şeyler yüzünden başlarını yakıyor. Pek çok şeyi çocuk oyunu sanıyor ve ölüme gidiyor. Ben bunlarıi öğretmen alışkanlığı ile sıra ile anlatacağım:
1)Kumar: Pek çok insan, kumarı çocuk oyunçağı sanıyor. Kumar ouyunları aslında çocuk oyunu diyeceğimiz oyunlarda, büyük paraların dönmesidir. Pek çoğu iskambil destesi ile oynanır. İskambil desteleri, üzerine resimler ve rakamlar basılmış karton parçalarıdır. Bu karton parçaları ile çocukların oynadığı pis yedili adlı oyun, jokerlerle beraber iki deste kağıtla oynandığında adı yanık olur ve özellikle köy kahvelerinde ocak söndüren bir kumar oyunu olur. Üstelik öyle gıcır gıcır kağıtlarla da oynanmaz, çoğu kez çok kullanılmaktan hamurlaşmış kağıtlarla oynanır, karma karışık hesap sistmei vardır.
Sayın okurlarım, kumar oyunuyla kazanç beklentisi, matematik bilimine aykırıdır. Kumarda kazanma ihtimaliniz her zaman düşüktür ve bu oyunların en yenisi elli-altmış yıllıktır, çoğunun geçmişi zannetiğinizden eskidir. 1920'li, 30'lu yıllarda emekleyen psikoloji-psiyatri bilimi, kumarbaz davranışları üzerine inceleme yapmış, kumarhanecilerin isteği üzerine. Binom açılımına Pascal üçgeni denme sebebi, Fransız matematikçi Blaise Pascal, binom açılımını kumarhanelerin faydasına bir formül hale getirmesidir. Kendisi 1662 yılında ölmüş, kumarhanelerin bilime ilgisi o yıllarda varmış. Bunun bir de dijital olanları var. Geçenlerde otobüste yanımda oturan birisi, kocakarıların vakit geçirmek için oynadığı şeker patlatma (Candy Crush) oyununda, gözümün önünde altmış beş (65 ) yoro parayo beş dakikdan kısa sürede kaybetti. Yan yana getirilecek şeker kalmayınca, 5 ve 10 yuroluk bombalar aldı.
Bunun bir de spor bahisleri ve at yarışları gibi konular var. Orada da matematik olduğu gibi, hile-şike olgusu da var. Bununla ilgili nice operasyonlar yapıldı, oradan da size para kalmaz. En komiği de, illegal sitelerde kumar parasını alamamak ve hatta bunun için şikayette bulunmak.
Ben hayatım boyunca kumarhane yada benzeri yerlere gitmediğim gibi, çay parasından daha öteye de iskambil oyunu da oynamadım. Kırıkkale'den ayrıldığımdan, yani 2012'den beri hiç iskambil oyunu ile oynmadım. Kırıkkale'deyken arada sayısal loto da oynardım, sonra onu da bıraktım. Beypazarı'ndayken arada piyango bileti alırdım, uzun zamandır onu da bıraktım. Hayatımda iki kararım kumardı, ilkinde kazandım, ikincisinde kaybettim. İlki 2011'de alan değişikliği yapıp, Anadolu Öğretmen Liseleri, Öğretmenlik Bilgisi Öğretmeni olmaktı. Bu kararımla Ankara iline girdim ve gene bu kararla fen lisesi öğretmeni oldum. İkincisi de Kılıçdaroğlu'nun smzüne uyup, ilk sene uzman öğretmenlik sınavına girmemekti, bir yıl boyunda %25 ve daha az maaş aldım. Yıllar sonra anladım ki ilk kararım da kumardı, üç sene sonra öğretmen liselerin kapattılar ve ben bu branşta sadece beş sene kaldım. Kırıkkale'de kalabilir, bir yere gidemeyebilir, şehrin kenar mahallesinde bir lisede kalabilirdim.
Yazı uzadı, yatırım görünümlü kumar, sonraya kaldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder