TUT Kİ SEVGİLİ
Tut ki sevgili
Ellerim kelepçeli gözlerim bağlı
Yaşayamayacağım belki de son dolunay akşamını
Yine de düşmana karşı
Hüzünlü bir sevinç içinde olacağım…
Tut ki sevgili
Karanlığın cellatlarının elinde değil de
Bir selvi ağacının gölgesindeyim
Hazan rüzgarı okşuyor yanağımı
Gözlerimin perdesini kapatıyorum
Bayrama uyanan çocuk sevincinde
Ve tüm benliğimle karışırken hayatın içine
Yürek telim en coşkun ritminde çalıyor…
Tut ki sevgili
Tutunacak dal arayan umudi gönlüm
Baskı makinası ritminde
Harıl harıl umut beyazı düşler üretiyor
Zulasından en umulmadık düşleri çıkarıp
Celladın suratına çarpıyor…
Tut ki sevgili
Sen de
Çağlayan suların coşkusunda geldin de
Her serüvenci gibi gitmen gerektiğinde
Apansız gittin
Sen şimdi çatal yüreğinden
Firari gecelerin karanlığına
Yıldız yıldız umudu ekiyorsun…
Tut ki sevgili
Bir tutam gökyüzünün altında seni düşünüyorum
Kim bilir hangi coğrafyanın
Hangi iklimindesin
Bulut olsam da uçsam
Yağmur olsam da düşsem gözlerine
Bu hasretin biter mi?...
Tut ki sevgili
Seni sevmek
Ne düşmek alazlı gözlerine
Ne tutmak ellerini
Ne ikona tapar gibi bakmak
Ne afili kelimelere raks ettirmek…
Tut ki sevgili
Seni sevmek insanları
Seni sevmek coğrafyaları
Seni sevmek özgürlüğü
Seni sevmek sevgili
Seni sen
Bizi biz yapan
Halkımızın kavgasını sevmektir…
Tut ki sevgili
Abı-hayat akan pınarın başındayım
Turnaları görüyorum
Mavi kanatlı kelebekleri
Hayat ne de güzel
Hayat ne de yaşanası
Ama gitmek elzem
Tarihin payımıza biçtiği rolde
Kavganın ateşinde yanıp
Çeliğin mavi ateşinde pişmek de gerek
Ama sevgisiz
Ama sensiz
Ama yine de seninle olacağım
Bana son bakışında bıraktığın
Gözlerinin ateşini
Canevimde taşıyacağım…
HASAN KAYA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder