(Not: Yazıyı Mart 2020'de yazmış ama yayınlamamışım. Gene de güncelliğini koruyor)
İki yıldır kurulması beklenen Akp küskünleri partisi nihayet kuruldu. Tam da Koronavirüs açıklaması ve okulların tatil açıklamasına denk geldiğinden, gündeme gelmedi, gelmesini de istemiyoruz.
Yıllarca sağın krizlerine darbeler yetişti ve yerine yeni bir sağ parti yerleştirdi. Sağ, kendi hatalarını, suçlarını hep sola yükledi. Propagandasında hep başarılı oldu.
27 Mayıs darbesinin ardından aynı kırat simgesiyle Adalet partisini kurdu. Bu parti de tüm sağın (Türkeşçi Ülkücü gruplar ve Erbakancı Görüş Milli Görüş grupları ve diğer küçük sağcı gruplrın) liderliğini de yaparak, 12 Eylüle kadar geldi.
12 Eylülde de önce Turgut Sunalp'ın MDP (Milliyetçi Demokrasi Partisi) için denendi ama halk askerin kurduğu partileri pek sevmedi ve ANAP'ı tercih etti. ANAP çökünce de gene Demirelci DYP yerine geçmeye, daha doğrusu geçirilmeye çalışıldı. Pek çok liberal solumsu yazar koro halinde Tansu Çiller'i övmeye başladı. Anap'ın yıkılışını Tansu Çiller'i yücelterek kurtarma çabasıydı bu.
O kadar ki, Demirel cumhurbaşkanı olduktan sonra yapılan DYP kurultayınca, Kasım'a (olağan kongre) kadar İsmet abi (İsmet Sezgin) sloganıyla açıkça taraf tutan Sabah gazetesi bile aşırı Çillerci oldu.
Gel gelelim Özalcı neoliberal politikaların yıkımı bitmiyordu. Çiller ise karizmatik bir siyasetçiden çok, komik bir çizgi film karakteri gibiydi. Sonra basın Çiller aleyhine döndü zira propagandası işe yaramıyordu.
Derken sağ tamamen dağıldı, yıllardır basının saldırıları ve iç kavgaları ile yıkıma uğramış sol da, son harabe hali ile sağın birleştirici çivisi olmaya yeltendi ama olmadı.
İsmail Cem'e kurdurulan parti, önce basının yüceltmesi ile karşılaştı, sonra AKP kurulunca yerin dibine batırıldı.
Bundan sonrasını pas geçip, bu günlere geleceğim. Şimdi sağ tam iktidar ve halk bıktı.
Oysa birileri gene halka sağı dayatıyor. Babacan'ın partisinin başarısız olacağı bellidir. Bunu muhtemelen Babacan'da bilmektedir. Amaç halkın zihnine sağın alternatifi gene sağ olacaktır zihniyetini yerleştirmektir. Hatta AKP'nin alternatifi başka bir AKP'dir zihniyeti amacı da vardır.
Buna en baştan karşı çıkmalıyız. Sağ, bütün yaptıklarının hesabını vermelidir artık.
12 Eylülde de önce Turgut Sunalp'ın MDP (Milliyetçi Demokrasi Partisi) için denendi ama halk askerin kurduğu partileri pek sevmedi ve ANAP'ı tercih etti. ANAP çökünce de gene Demirelci DYP yerine geçmeye, daha doğrusu geçirilmeye çalışıldı. Pek çok liberal solumsu yazar koro halinde Tansu Çiller'i övmeye başladı. Anap'ın yıkılışını Tansu Çiller'i yücelterek kurtarma çabasıydı bu.
O kadar ki, Demirel cumhurbaşkanı olduktan sonra yapılan DYP kurultayınca, Kasım'a (olağan kongre) kadar İsmet abi (İsmet Sezgin) sloganıyla açıkça taraf tutan Sabah gazetesi bile aşırı Çillerci oldu.
Gel gelelim Özalcı neoliberal politikaların yıkımı bitmiyordu. Çiller ise karizmatik bir siyasetçiden çok, komik bir çizgi film karakteri gibiydi. Sonra basın Çiller aleyhine döndü zira propagandası işe yaramıyordu.
Derken sağ tamamen dağıldı, yıllardır basının saldırıları ve iç kavgaları ile yıkıma uğramış sol da, son harabe hali ile sağın birleştirici çivisi olmaya yeltendi ama olmadı.
İsmail Cem'e kurdurulan parti, önce basının yüceltmesi ile karşılaştı, sonra AKP kurulunca yerin dibine batırıldı.
Bundan sonrasını pas geçip, bu günlere geleceğim. Şimdi sağ tam iktidar ve halk bıktı.
Oysa birileri gene halka sağı dayatıyor. Babacan'ın partisinin başarısız olacağı bellidir. Bunu muhtemelen Babacan'da bilmektedir. Amaç halkın zihnine sağın alternatifi gene sağ olacaktır zihniyetini yerleştirmektir. Hatta AKP'nin alternatifi başka bir AKP'dir zihniyeti amacı da vardır.
Buna en baştan karşı çıkmalıyız. Sağ, bütün yaptıklarının hesabını vermelidir artık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder